آموزشي

يكي ديگر از تاثيرات مهم ورزش قدرتي بر متابوليسم، بهبود حساسيت به انسولين است. انسولين هورموني است كه به انتقال گلوكز (قند) از جريان خون به سلول‌ها براي استفاده به عنوان انرژي كمك مي‌كند. مقاومت به انسولين، كه در آن سلول‌ها به درستي به انسولين پاسخ نمي‌دهند، مي‌تواند منجر به افزايش قند خون و در نهايت ديابت نوع 2 شود.

ورزش قدرتي با افزايش توده عضلاني، به بهبود حساسيت به انسولين كمك مي‌كند. عضلات يك محل اصلي براي جذب گلوكز هستند، بنابراين داشتن عضلات بيشتر مي‌تواند به تنظيم بهتر قند خون كمك كند. مطالعات نشان داده‌اند كه برنامه‌هاي ورزش قدرتي منظم مي‌توانند حساسيت به انسولين را در افراد مختلف، از جمله افراد سالم و افراد مبتلا به مقاومت به انسولين يا ديابت نوع 2، بهبود بخشند.

اين بهبود در حساسيت به انسولين نه تنها براي پيشگيري از ديابت مهم است، بلكه مي‌تواند تاثير مثبتي بر سطح انرژي، مديريت وزن و سلامت متابوليك كلي داشته باشد.